Jumat, 26 Februari 2010

Pidato Pak Kepala Desa Condongcatur - tugas basa jawa

Assalamualaikum Wr. Wb.
Para sesepuh winisepuh ingkang kinurmatan
hadirin hadirot ingkang dipunmulyaken dening Gusti.
Mliginipun dhateng Bapak Amir ingkang tansah kula kurmati.

Monggo kita ngunjukaken syukur marang Gusti ingkang sampun paring kanikmatan katitik kula lan panjenengan sedaya saged kempal manunggal ing mriki.
Kaping pisan, kula ngunjukaken puji syukur dhateng Gusti dene Bapak Amir lan sakaluwarga kaparing wekdal nindakaken haji ingkang kaping 5.
Kaping pindo, kula saha sedaya warga, ndherek mangayubagya mugi – mugi tansah sehat, bagas waras, sedaya rancak widodo, nir ing sambekala tindakipun lan dados haji mabrur.

Mbok bilih ingkang kula ngendika kathah kalepatanipun, nyuwun ngapunten. Pungkasanipun, Wabillahi taufik wal hidayat ..
Wassalamualaikum Wr. Wb.

Senin, 30 November 2009

05 Pérangan Kang Kapisan
Bab 5
Jumenengé Kartanagara ing Tumapel
(1268 - 1292) Ratu Singasari kang Kaping V, jumeneng mekasi. Sasédané Syri Wisynuwardhana pangéran pati jumeneng Nata, ajejuluk Prabu Kartanagara.
Sang Prabu manggalih marang kawruh kagunan, lan kasusastran, lan iya manggalih marang undhaking jajahan, nanging kurang ngatos atos, lan kersa ngunjuk nganti dadi wuru.
Ana nayakaning praja aran Banyak Widhe utama Arya Wiraraja, tepung becik lan Jayakatwang, adipati ing Daha.
Satriya iku ora sungkem marang ratuné, malah wis sekuthon karo Jayakatwang, arep mbaléla.
Dumadakan ana punggawa kang matur prakara iku, nanging Sang Prabu ora menggalih, Wiraraja malah diangkat dadi adipati ana ing Madura.

Pepatihe Sang Nata aran Raganatha rumeksa banget marang ratuné, nganti sok wani ngaturi pènget marang Sang Prabu ing bab kang ora bener, nanging Sang Prabu ora rena ing galih, ora nimbangi rumeksaning patih setya iku, malah banjur milih patih liya kang bisa ngladèni karsané.
Patih wredha diundur, winisuda dadi: nayaka pradata, dadi wis ora campur karo prakara pangrèh praja.
Patih anyar senengé mung ngalem marang ratuné lan ngladosi unjuk unjukan.

Ana utusan saka ratu agung ing nagara Cina (Chubilai) dhawuh supaya Prabu Kartanagara nyalirani dhéwé utawa wakilsuwana marang nagara Cina perlu caos bekti (tahun 1289).
Sang Prabu duka banget. Bathuking Cina utusan digambari pasemon kang ora apik, nelakaké dukané Sang Prabu.
Bareng tekan ing nagara Cina patrape ratu Jawa kang mangkono iku mau njalari dukané ratu binathara ing Cina,
Ing tahun1292 ana prajurit gedhé saka ing Cina arep ngukum ing kuwanéné wong Jawa.
Wiraraja sasuwéné ana ing Madura isih ngrungok ngrungokaké apa kang kalakon ana ing Singasari, lan iya weruh uga yèn ing wektu iku prajurit Singasari dilurugaké menyang Sumatra.
Wiraraja ngajani Jayakatwang akon nangguh mbedhah Singasari, mumpung nagara lagi kesisan bala.
Jayakatwang ngleksanani, lan Singasari kelakon bedhah. Ratu lan patihé katungkep ing mungsuh isih terus unjuk unjukan baé (wuru), mulané ora rekasa pinurih sédané.

Radèn Wijaya, wayahè Narasinga, nuli umangsah ngetog kaprawiran mbelani nagara lan ratuné, nanging wis kaslepek karoban wong Daha, mulané banjur kepeksa ngoncati, mung kari nggawa bala 12, genti genti nggéndhong Sang Putri garwané Radèn Wijaya, putrané Prabu Kartanagara.
Lampahè Radèn Wijaya sasentanané nusup angayam alas.
Kalebu wilangan 12 iku ana satriyané loro, putrané Wiraraja, duwè atur marang Gustiné supaya ngungsi menyang Madura.
Sang Pangéran mauné ora karsa, nanging suwé suwé nuruti. Ana ing Madura ditampani kalawan becik.
Rembugé Wiraraja, Radèn Wijaya diaturi suwita menyang Daha. Wiraraja sing arep nglantaraké.
Yèn wis kelakon suwita Radèn Wijaya diaturi nyetitèkaké para punggawa ing Daha, sapa sing kendel utawa jirih, tuhu utawa lamis.
Yèn wis antara suwé diaturi nyuwun tanah tanah Trik, dibabada banjur dienggonana.
Radèn Wijaya nurut ing pitudhuh, lan iya kelakon suwita ing Daha.
Kacarita pasuwitané kanggep banget, amarga saka pinteré nuju karsa, lan saka pinteré olah gegaman; wong sa Daha ora ana sing bisa ngalahaké.
Kabèh piwulangé Wiraraja ditindakaké, dilalah Sang Prabu teka dhangan baé, malah bareng tanah Trik wis dibabad, Radèn Wijaya nyuwun manggon ing kono iya dililani.
Kacarita nalika babade tanah Trik mau, ana wong kang methik woh maja dipangan, nanging rasané pait. Awit saka iku désa ingkono mau banjur dijenengaké Majapait.
Bareng Radèn Wijaya wis manggon ing Majapait, rumangsa wis wayahè tata tata males ukum, ngrusak kraton Daha, ananging Wiraraja akon sabar dhisik, awit isih ngenteni prajurit saka nagara Cina kang arep ngukum wong Singasari.
Karepe Wiraraja arep ngréwangi Cina baé dhisik, besuké arep mbalik mungsuh Cina. Wiraraja banjur boyong sakulawargané lan saprajurite menyang Majapait ngumpul dadi siji karo Radèn Wijaya.
05 Pérangan Kang Kapisan
Bab 5
Jumenengé Kartanagara ing Tumapel
(1268 - 1292) Ratu Singasari kang Kaping V, jumeneng mekasi. Sasédané Syri Wisynuwardhana pangéran pati jumeneng Nata, ajejuluk Prabu Kartanagara.
Sang Prabu manggalih marang kawruh kagunan, lan kasusastran, lan iya manggalih marang undhaking jajahan, nanging kurang ngatos atos, lan kersa ngunjuk nganti dadi wuru.
Ana nayakaning praja aran Banyak Widhe utama Arya Wiraraja, tepung becik lan Jayakatwang, adipati ing Daha.
Satriya iku ora sungkem marang ratuné, malah wis sekuthon karo Jayakatwang, arep mbaléla.
Dumadakan ana punggawa kang matur prakara iku, nanging Sang Prabu ora menggalih, Wiraraja malah diangkat dadi adipati ana ing Madura.

Pepatihe Sang Nata aran Raganatha rumeksa banget marang ratuné, nganti sok wani ngaturi pènget marang Sang Prabu ing bab kang ora bener, nanging Sang Prabu ora rena ing galih, ora nimbangi rumeksaning patih setya iku, malah banjur milih patih liya kang bisa ngladèni karsané.
Patih wredha diundur, winisuda dadi: nayaka pradata, dadi wis ora campur karo prakara pangrèh praja.
Patih anyar senengé mung ngalem marang ratuné lan ngladosi unjuk unjukan.

Ana utusan saka ratu agung ing nagara Cina (Chubilai) dhawuh supaya Prabu Kartanagara nyalirani dhéwé utawa wakilsuwana marang nagara Cina perlu caos bekti (tahun 1289).
Sang Prabu duka banget. Bathuking Cina utusan digambari pasemon kang ora apik, nelakaké dukané Sang Prabu.
Bareng tekan ing nagara Cina patrape ratu Jawa kang mangkono iku mau njalari dukané ratu binathara ing Cina,
Ing tahun1292 ana prajurit gedhé saka ing Cina arep ngukum ing kuwanéné wong Jawa.
Wiraraja sasuwéné ana ing Madura isih ngrungok ngrungokaké apa kang kalakon ana ing Singasari, lan iya weruh uga yèn ing wektu iku prajurit Singasari dilurugaké menyang Sumatra.
Wiraraja ngajani Jayakatwang akon nangguh mbedhah Singasari, mumpung nagara lagi kesisan bala.
Jayakatwang ngleksanani, lan Singasari kelakon bedhah. Ratu lan patihé katungkep ing mungsuh isih terus unjuk unjukan baé (wuru), mulané ora rekasa pinurih sédané.

Radèn Wijaya, wayahè Narasinga, nuli umangsah ngetog kaprawiran mbelani nagara lan ratuné, nanging wis kaslepek karoban wong Daha, mulané banjur kepeksa ngoncati, mung kari nggawa bala 12, genti genti nggéndhong Sang Putri garwané Radèn Wijaya, putrané Prabu Kartanagara.
Lampahè Radèn Wijaya sasentanané nusup angayam alas.
Kalebu wilangan 12 iku ana satriyané loro, putrané Wiraraja, duwè atur marang Gustiné supaya ngungsi menyang Madura.
Sang Pangéran mauné ora karsa, nanging suwé suwé nuruti. Ana ing Madura ditampani kalawan becik.
Rembugé Wiraraja, Radèn Wijaya diaturi suwita menyang Daha. Wiraraja sing arep nglantaraké.
Yèn wis kelakon suwita Radèn Wijaya diaturi nyetitèkaké para punggawa ing Daha, sapa sing kendel utawa jirih, tuhu utawa lamis.
Yèn wis antara suwé diaturi nyuwun tanah tanah Trik, dibabada banjur dienggonana.
Radèn Wijaya nurut ing pitudhuh, lan iya kelakon suwita ing Daha.
Kacarita pasuwitané kanggep banget, amarga saka pinteré nuju karsa, lan saka pinteré olah gegaman; wong sa Daha ora ana sing bisa ngalahaké.
Kabèh piwulangé Wiraraja ditindakaké, dilalah Sang Prabu teka dhangan baé, malah bareng tanah Trik wis dibabad, Radèn Wijaya nyuwun manggon ing kono iya dililani.
Kacarita nalika babade tanah Trik mau, ana wong kang methik woh maja dipangan, nanging rasané pait. Awit saka iku désa ingkono mau banjur dijenengaké Majapait.
Bareng Radèn Wijaya wis manggon ing Majapait, rumangsa wis wayahè tata tata males ukum, ngrusak kraton Daha, ananging Wiraraja akon sabar dhisik, awit isih ngenteni prajurit saka nagara Cina kang arep ngukum wong Singasari.
Karepe Wiraraja arep ngréwangi Cina baé dhisik, besuké arep mbalik mungsuh Cina. Wiraraja banjur boyong sakulawargané lan saprajurite menyang Majapait ngumpul dadi siji karo Radèn Wijaya.

Kamis, 03 September 2009

puisii - 'cintaa' yang khilangan cintaanyaa

Hatii ku massii mengharapkan muu ..
Mengharap cintaa yang duluu ..
, cinta yang penuh pengertiian
Cinta yang sabar
, cintaa yang slalu memaafkan

Namun, harii aku tlah buat suatu kesalahan besar !!
, yang mungkin tak bisa dimaafkan ..

Slalu dalam hatii aku berdoaa
,agar kiitaa tetap jadii kiitaa yang duluu
, kiitaa yang slaluu mengertii akaan kesalahan
,kiita yang pernah larut dalaam indahnyaa kasiih sayang


Kinii,
cinta tlah kehilangan kemesraannya
, tlah kehilangan kasiih sayangnya
, tlah kehilangan kataa-kataa sayangnya
, kehilangan cintanyaa yang sejatii ….

Rabu, 19 Agustus 2009

LOVE . .


Glitterfy.com - Glitter Graphics







setiap detik dalam hidupku diwarnai penghianatan
Terlalu kejam tuk jadi kenyataan
Terlalu buruk tuk jadi mimpi buruk
Dan tangis pun tak sanggup menggambarkan apa pun . . .

Lalu-lagu mengalunkan nada empati
Seolah tahu perasaan apa ini
Seandainya semudah itu menerima kenyataan
Seandainya ia tak merampas seluruh nafasku
Seandainya ia menyisakan sedikit untukku
Agar setidaknya ku bisa berdiri lagi . . .

Benar kiasan menyayat hati
Teriris tipis dan tertusuk tombak dalam-dalam
Bilamana darah yang tak terhenti
mengucur dari irisan nadiku
Seperti itulah sakit yang abadi

Nafasku direnggutnya
Nyawaku dicurinya
Ia menganbil semuanya
Setiap detik dalam hidupku . . .

saat aku sediih, duluu

Mengapa ku harus berpisah dengan-mu
Kurasa ku tlah rela, rela segalanya
bahkan ku rela melakukan apapun

perpisahan kita tidaklah semestinya terjadi
teganya kau berdua dengannya, ketika diriku masih menjadi bagian nafasmu
kukira dirimu hanya bermain cinta, dengan kekasihmu itu

namun, sakitnya hatiku, perihnya batinku, pilunya rasaku
mendengarmu mengatakan bahwa kita tak bisa bersama lagi
sekejap, hidupku berubah, jantungku brhenti berdetak, dan itu karenamu
kuresapi renungan panjangku tentang sosokmu
yang membuat diriku menggila,

sudahlah, sayang . . . kucoba relakanmu, namun hatiku tak pernah rela
kuterus meresapi renungan panjangku, hingga akhirnya kucoba cari dirimu
akhirnya kutemukan dirimu
yang sedang terpuruk dan tersiksa oleh kehidupanmu sendiri
kucoba ulurkan tangan, dan ku berhasil meraihmu kembali
kau tersenyum, membalas senyumanku

kucoba resapi dirimu, dirimu yang selalu bisa membuatku melakukan segalanya
apa yang terjadi padamu, sayang ?
kau tuturkan nada-nada empati yang membuatku trus menitikkan airmata
kapan terakhir kali aku bersamamu, mengapa hal ini bisa terjadi, sayang ?
mengapa kau bisa terluka sedalam ini ?

waktu tlah merubah segalanya, dan merubah sayangku yang ku kenal
bahkan akupun berubah karena waktu dan dirimu,
sudahlah sayang, jangan sedih, aku pasti kan rengkuh jiwamu
seerat yang kau pinta, sayang

lukiiSan hatii_Qu

Detik-detik yang kulewati,
Tak semudah yang kau kira,
tak seindah yang kau bayangkan, kasih
Kerelaanmu meninggalkanku, kuhargai, kasih
Ketegaanmu menyakiti hatiku, juga sangat kuhargai, kasih

Ku ingin mencoba melupakanmu, namun ku tahu
ku tak kan pernah mampu tanpamu
Ku ingin lepas dari bayang-bayangmu, kasih
Bayang-bayangmu yang slalu mengusik ketenanganku
dan slalu dipenuhi kenangan terindah milik kita, dulu

ah………begitu indah masa lalu
yang tak pernah ingin kulupakan
dan juga tak ingin kuingat

dalam renunganku, ku slalu ingat dirimu dan kenangan kita, dulu
kasih, aku cinta kamu